Laatst was ik hardop aan het brainstormen over mijn volgende artikel op het Kladboekje..."hmm, ik moet weer eens een kladje krabbelen geheel gewijd aan 'venters'..."
Manlief pikte het onbewust op en voegde daaraan toe: "Ohjee, ze gaan er allemaal weer aan geloven zeker! Haha..."
"Goh, zo erg is mijn blog toch ook weer niet? Hij heeft laatst vast weer op mijn blog zitten lezen..." stelde ik mezelf gerust. Of voegde hij de schaapachtige lach toe op het eind van zijn opmerking uit angst? Terwijl hij de kern van waarheid toch even gezegd wilde hebben?
Ik moet toegeven dat menig kennis van mij zal beamen dat ik vrij 'man-onvriendelijk' kan overkomen. Ik kan me herinneren dat ik zelfs eens op een slechte dag uitlatingen had gedaan waarbij ik 'aan de macht' zou komen en dat iedereen dan zijn rechter testikel af zou moeten staan. Ik peins dat ik die dag een nogal euforisch gevoel van zelfvertrouwen ervoer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dankjewel voor je kladje!