De drie gemutstekliers

Sinds de emancipatie moeten vrouwen alles hebben en kunnen wat het zwakkere geslacht al eeuwen heeft en kan. Zo ook op de werkvloer.

Je collega's worden je vriendinnen en  je richt samen een groepsapp op. Een groepsapp is volgens mij tegenwoordig helemaal happening en het equivalent van je online burgerschap. Indien je wel whatsapp hebt maar niemand wil je toevoegen in een groepsapp; dan is er helaas geen plek voor jou op deze wereld. Dit probleem heb ik ooit mooi verholpen door een groepsapp aan te maken voor mij en mijn geliefde maar die genante stunt ligt achter ons... De vers opgerichte app met collega's kan natuurlijk voor allerlei doeleinden gebruikt worden onderling. Ach, laten we onszelf niet voor de gek houden; iedereen weet dat de chef altijd trending topic blijft en dat men het niet laten kan om tijdens werk toch af en toe stiekem haar app-apparaat uit haar tas tovert om hier even een genuanceerd meninkje over te geven. Gedeeld leed hoor ik dan wel eens...het is niet gek dat werknemers zo bezig zijn met het werk en dat dit verenigd. Je zit je collega's immers vaker op de lip dan je eigen gezinsleden. Mijn bovengenoemd scenario is dan dus de beste strategie om dit alles gezamenlijk te overleven.

Als je eenmaal een  geheime vereniging hebt gevormd met je collega's moet je ook uitpakken met bijnamen en een ontgroeningsprocedure,  zoals onze mannelijke tegenhanger dat zou doen. Over het algemeen is er geen richtlijn voor bijnamen maar ik raad wel aan om namen te kiezen die je kan onthouden.  Het is ook niet geheel onbelangrijk dat je elkaar ook nog uit elkaar kunt houden met die nieuwe namen. Zelf hebben wij op werk een formatie opgericht en verwijzen daarnaar als "de angry Birds". Inspiratie hiervoor was een collega van een andere afdeling. Hij is het voorbeeld van het gezegde "zo zie je maar wat je voor je collega's kan betekenen zonder dat je het beseft". Indien dit nog geen gezegd was, doop ik het hierbij als gezegde. Geen nood: later mocht deze collega ook bij de boze Birds en heeft hij een volwaardige bijnaam gekregen. De bijnamen van mijn collega's en ik waren (en zijn) Eddie, Nol en Piet. Ik kan niet benadrukken hoe belangrijk het is dat je namen kiest die je kunt onthouden.  Uit ervaring weten wij dat dit nogal eens mis kan gaan. We waren in het begin genoodzaakt om met de labelprinter onze bijnamen te printen en bij ieder van ons aan de monitor te kleven. Dit verhoogde wel de efficiëntie met 30 procent! En dan heb ik het niet eens over de professionele doelstellingen. De 'density' (van het gesprek) werd ook geoptimaliseerd. Het was allemaal 'lol en spelletjes' tot op het punt dat je per abuis je angry Birds groepsapp open op je bureau laat liggen en de baas komt vragen hoe ver je bent en je inmiddels de priemende blikken van je collega's kunt voelen in je rug....

Ik ben wel benieuwd naar de verhoudingen bij jullie op de zaak.  Hebben jullie ook het geluk van collega's waarmee je af en toe onder werktijd een kletsbommetje kan droppen als de baas er niet is?