" Zuster, doe mij ook zo´n infuus!"

Ik heb de indruk dat het alweer die periode is in Nederland waar iedereen verkleed gaat en met zijn praalwagen loopt te pronken onder het genot van een fuustje bier? Of moet ik zeggen een infuusje bier?

 

Vanuit mijn duistere verblijf, ergens in een uithoek van Europa, besluipt mij het gevoel dat  men in Nederland alweer enthousiast aan het Carnavallen is geslagen. Met name ten zuiden van de rivieren zijn ze volop aan het hossen. En wordt er nog eens een wantrouwende blik geworpen richting het individu die het waagt het 15e rondje Polonaise te weigeren. Ik ben blij dat ik dat feestje mis! Toegegeven, dit is de eerste keer dat ik blij ben dat ik nog in Finland verblijf. Volgens mijn neef zit die ´Carnavalsallergie´ in de genen. Als dat zo is, rechtvaardigt dat mijn afkeer voor Carnaval en geeft mij dat een ´quilt-free pass´, zoals de Amerikanen dat toepasselijk noemen. Intussen schiet de gedachte door mijn hoofd: "Waarom hebben wij niet zulke handige gezegdes, of kun je sommige dingen gewoon niet naar het Nederlands vertalen?". Het is denk ik net zoals met populaire, Engelstalige nummers; zodra je ze naar het Nederlands vertaald klinkt het ongemakkelijk, een beetje zoals de gemiddelde Carnavalskraker. Tenzij je natuurlijk een hilarische ´Mama Appelsap´ voor het betreffende nummer verzint in het Nederlands!

"Nou, terug naar de orde van de dag. De lezer heeft geen interesse in je hersenspinsels."

"Alaaf...Alaaf", de groet voor de Raad van Elf als ik het niet mis heb. Ik ben geen Brabander of Limburger van origine dus kan ik met die kleine details wel wegkomen. Echter, voorafgaand aan deze Carnavalsgroet gaat een serieuze verkiezing over wie ditmaal Prins Carnaval gekroond wordt. De gemiddelde `doorzakker´ neemt deze verkiezing nog serieuzer dan de Nationale Staatsverkiezingen en wanneer de Prins dan eindelijk bekend is, wordt daar het glas gemoedelijk op geheven. Hoewel, het glaasje wordt wel vaker geheven in deze tijd van het jaar en dat is misschien wel de reden voor de curieuze kledingkeuze tijdens dit feest. De praalwagens die in stoeten door de straten trekken, de ene nog opzichtelijker dan de andere, zijn al even kleurrijk als de kostuums. En niet alleen de voertuigen veranderen tijdens Carnaval in de Zuider Nederlanden. De plaatsnamen transformeren ook en krijgen een charmante draai; zo heet Tilburg in februari geen Tilburg maar Kruikenstad. De inwoners zijn in deze periode geen Tilburgers maar Kruikenzeikers, en dragen deze historische titel vol trots! Maar weet je waar de dingen nooit veranderen? Bij Barrie en Baps thuis in de Jordaan! Die hebben tenminste geen Carnaval nodig om te dollen.

Ach, ik kan er de lol wel van inzien...Dit hoort ook bij Nederland en ik wens alle Kruikenzeikers, Deurzakkers en alles wat daar tussenin zit, een te gek carnaval!

Wat ben jij met Carnaval? En kan iemand mij vertellen wat nou de taak is van die Prins Carnaval, woont hij ook belastingvrij?

Geniet van onderstaande kraker, een aanrader van mijn zusje. Ondertussen kun je op Wikipedia alles lezen over de geschiedenis van Carnaval en wat het feest nou werkelijk inhoudt.