Helsinki, 12-1-2013
Mijn schoonbroer is net thuisgekomen en heeft de sauna aangezet. Straks gaat hij even lekker alle stress eruit zweten terwijl ik mijn dagboek opensla.
Herinneringen van 2,5 jaar geleden doen vermoeden dat mijn wederhelft en ik geen verstand hebben van de werking van een sauna. Toen ik voor het eerst een weekje Finland bezocht, hadden we een zomerhuisje gehuurd in de bossen met een zwemvijver. Het water was zo helder als glas en het huisje zelf was niet voorzien van stromend water. Het was duidelijk dat we in de vrije natuur moesten baden en elke dag moesten barbecueën: wat een ongemak. Toen we op de sauna stuitten waren we in voor een avontuur. Het was een traditioneel model, gestookt op hout. Manlief wilde zijn kundigheid bewijzen en begon vol goede moed het hout aan te steken onderin de kachel. Bovenin lagen de granietstenen en als die goed heet waren konden we er water op te gooien. Lekker stomen lag in het vooruitzicht! Totdat in het kleine, houten kamertje opeens donkergrijze rook opdoemde. Dat leek ons niet normaal gezien de geur die het meedroeg deed denken aan een vers gelegd wegdek.
Laatst had ik met manlief weer een discussie over het
gebruiken van de sauna. "Moet je er nou zo lang mogelijk in blijven, of is het 5
minuten op 180 graden en ben je dan gaar?" Het is namelijk voor ons beiden de
eerste keer dat we een elektrische sauna thuis hebben. Echter, hier in Finland
is het heel gewoon. Toen er op een dag een vrij normaal functionerende man in
de pub kwam, besloot hij na 2,5 jaar in onzekerheid gezeten te hebben, het aan
de Fin te vragen. 'Hoe zit dat nou met een sauna?' Toen de man zijn 5 glazen wijn
op had en vertrok wist hij precies te vertellen dat de beste man een dokter was.
En had hij als bonus genoeg tips voor het stoppen met roken. Wat voor ons als
niet rokers op zich handige informatie is voor trivia. Over de sauna wist hij
alleen te vertellen dat je niet per sé onder de koude stortdouche moet nadat je
eruit stapt. Toen manlief en ik die avond concludeerden dat we geen betrouwbare
informatie hadden gekregen, waren we het in ieder geval wel eens dat de Finnen
een chronisch disfunctionele relatie hebben met alcohol. Zonder alcohol heeft
een gemiddelde Fin de sociale vaardigheden van een vis die kluizenaar is.
Inmiddels wonen we 2 jaar in Finland, weten we nog steeds het fijne niet van de sauna en vliegen we voor de
tweede keer vanuit Helsinki naar Delhi in India voor het jaarlijks familie
uitje. Die reis vervolgt zich daarna door een 8 urig autoritje richting Punjab. Uit
opgedane ervaring weet ik nu dat het handig is om vochtige doekjes mee te nemen
op deze vakantie. Evenals w.c. papier en imodium tegen diarree. Mijn arme
wederhelft werd er vorig jaar zo door geteisterd omdat hij een hepatitis a
vaccinatie, voorafgaand aan de reis, weigerde. Inmiddels heb ik een hele lijst
en zijn we klaar voor vertrek. Alleen nog ‘even’ ons huis in Helsinki opzeggen
en de inboedel eruit halen om vervolgens na onze vakantie onszelf in Nederland
te gaan vestigen. Avontuurlijk, niet?
Wel, ik ga nu terug naar de orde van de dag. "Ik ga op reis en ik neem mee..."
Mocht je zelf ook last hebben van diarree? Dan is hier een betrouwbare site: http://www.mlds.nl/ziekten/75/diarree/tips-en-adviezen/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dankjewel voor je kladje!